óżnicowaną powierzchnię w poszczególnych grupach.
Korona pokryta jest szkliwem, które jest najtwardszą tkanką w organizmie (5 w skali Mohsa). Początkowo zaraz po wyrznięciu dodatkową osłonkę stanowi oszkliwie, które jednak szybko się ściera.
Równik zęba (equator dentis) jest to największy obwód korony zęba. Przebiega zwykle na różnej wysokości z każdej strony zęba. Rozdrobniony pokarm ześlizguje się z niego nie wnikając do kieszonki dziąsłowej i nie drażniąc brodawki zęba.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
oraz w ok
Pod warstwą szkliwa i cementu znajduje się zębina, stanowiąca zrąb zęba. W porównaniu ze szkliwem jest słabszą tkanką i jej twardość w skali Mohsa wynosi 2, natomiast odporność na zgniatanie wynosi 250-350 MPa. W ok. 70% składa się z części nieorganicznej w postaci kryształów dihydroksyapatytu (tak jak szkliwo), w ok. 20% z materii organicznej w postaci kolagenu, białek, lipidów, mukopolisacharydów i in. oraz w ok. 10% z wody.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
Podział stomatologii
Stomatologia jest na tyle szerokim działem nauki, że konieczne było sklasyfikowanie jej na poszczególne specjalności. Każdy z działów stomatologii zajmuje się czymś innym, różnymi częściami twarzy, zębów i jamy ustnej oraz różnymi wadami, na przykład zgryzu. Podstawowymi specjalnościami stomatologicznymi jest chirurgia stomatologiczna, chirurgia twarzowo-szczękowa, ortodoncja, periodontologia oraz protetyka. Obydwie chirurgie są pokrewne, gdyż zajmują się leczeniem operacyjnym schorzeń jamy ustnej, różnica polega jednak na tym, że skupiają się na różnych częściach okolic przyległych do jamy ustnej. Z kolei ortodoncja jest skupiona na wadach zgryzu, korygując je. Periodontologia zajmuje się leczeniem chorób przyzębia i błony śluzowej, a protetyka ma za zadanie zapewnić normalny zgryz pacjentowi po utracie jego naturalnych zębów.